ارتوپدی شاخه‌ای از پزشکی است که به تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری‌ها و ناهنجاری‌های سیستم اسکلتی-عضلانی می‌پردازد. این سیستم شامل استخوان‌ها، مفاصل، رباط‌ها، تاندون‌ها، عضلات و اعصاب مرتبط با حرکت و پایداری بدن می‌باشد. متخصص ارتوپدی می‌تواند به کمک درمان‌های دارویی، فیزیوتراپی یا اعمال جراحی، مشکلات حرکتی و ساختاری بدن را برطرف کند.

چه کسانی نیاز به مراجعه به متخصص ارتوپدی دارند؟

شاید این سؤال برای بسیاری پیش بیاید که چه زمانی باید به پزشک ارتوپد مراجعه کرد. در ادامه، رایج‌ترین دلایلی که افراد را به سمت متخصص ارتوپدی می‌کشاند، ذکر می‌شود:

درد مزمن مفاصل یا استخوان‌ها :

اگر دچار دردهای طولانی‌مدت در زانو، کمر، شانه، گردن یا دیگر مفاصل هستید، احتمالاً نیاز به بررسی تخصصی دارید.

آسیب‌های ورزشی :

کشیدگی عضلات، پارگی رباط‌ها، شکستگی یا دررفتگی، به‌ویژه در ورزشکاران، از شایع‌ترین موارد مراجعه به ارتوپدی است.

مشکلات حرکتی و خشکی مفصل:

کاهش دامنه حرکتی در ناحیه‌ای از بدن (مثلاً زانو یا شانه)، زنگ خطری است که باید جدی گرفته شود.

تغییر شکل استخوان‌ها یا اندام‌ها :

برخی تغییرات ظاهری مانند قوس غیرطبیعی پا، کجی ستون فقرات (اسکولیوز) یا انحراف زانو از دیگر دلایل مهم مراجعه هستند.

آرتروز و ساییدگی مفاصل :

بویژه در سنین بالاتر، فرسودگی مفاصل نیاز به پیگیری و درمان تخصصی دارد.

مشکلات مادرزادی اسکلتی

کودکانی که با ناهنجاری‌های استخوانی مانند پای پرانتزی یا دررفتگی مادرزادی لگن متولد می‌شوند، باید تحت نظر ارتوپد قرار گیرند.

ارتوپدی چیست

ویژگی‌های یک دکتر ارتوپد خوب چیست؟

انتخاب یک پزشک ارتوپد ماهر، تأثیر زیادی در روند درمان و بهبودی بیمار دارد. برخی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که باید در نظر گرفت عبارت‌اند از:

1.تخصص و تجربه کافی

داشتن بورد تخصصی در ارتوپدی و سابقه‌ی کار با پرونده‌های مختلف، نشانه‌ی توانمندی پزشک است.

2. مهارت در ارتباط با بیمار

دکتر ارتوپد باید بتواند با حوصله به صحبت‌های بیمار گوش دهد، علت را به‌خوبی توضیح دهد و راهکارهای درمانی را با زبان ساده بیان کند.

3. به‌روز بودن با فناوری و تکنولوژی

پزشکانی که با روش‌های نوین درمانی، جراحی‌های کم‌تهاجمی و ابزارهای تشخیصی مدرن آشنایی دارند، معمولاً نتایج بهتری ارائه می‌دهند.

4. اولویت دادن به درمان‌های غیرجراحی

یک ارتوپد متعهد، تا جای ممکن سعی می‌کند از روش‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارودرمانی یا تزریق برای بهبود بیمار استفاده کند و تنها در صورت ضرورت به جراحی روی آورد.

5. پیگیری و مراقبت پس از درمان

پیگیری وضعیت بیمار بعد از درمان یا عمل جراحی، نقش مهمی در تضمین موفقیت درمان دارد.